ELSSCHOT, WILLEM [PSEUD. ALPHONSUS JOSEPHUS DE RIDDER] (1882 - 1960)
ELSSCHOT, WILLEM [PSEUD. ALPHONSUS JOSEPHUS DE RIDDER] (1882 - 1960)
Verzameld werk, 1992 (14de druk) [sold-verkocht]
ELSSCHOT, WILLEM [PSEUD. ALPHONSUS JOSEPHUS DE RIDDER] (1882 - 1960)
Verzameld werk.
Querido, Amsterdam. 1992. Veertiende druk. Gebonden (harde band). Rood linnen band. Met stofomslag. 769 pp. 14¼ x 22 x 4¼ cm. 890 gr. Band en stofomslag J. Tapperwijn. ISBN-10 90-214-6148-X. ISBN-13 978-90-214-6148-9. Dundrukeditie. S. Carmiggelt: '[...] in het despotisch bewind dat Elsschot voerde over zijn gevoel, lag zijn geweldige kracht. Meer ontspanning dan de grimmige lach, ook ten aanzien van dingen die hem het meest dierbaar waren, heeft hij zichzelf als kunstenaar nooit gegund. Hij schreef met vaste hand en van alles wat in hem woelde mocht alleen het toonbare door het tourniquet. Het wild gedrang daarachter heeft, geloof ik, aan zijn stijl de vaak verbluffende geladenheid gegeven die, op zijn beste bladzijden, elke volzin de beeldende kracht schenkt van de voldragen poëzie. W.F. Hermans: 'In Elsschot ontmoet men immers een auteur die wel verre van "moeilijk" of "ingewikkeld" genoemd kan worden. Hij schrijft klare volzinnen, die nooit te lang en ook niet modernistisch te kort zijn. Hij verliest zich nooit in vervelende uitweidingen. De handeling van zijn boeken is altijd tot het uiterst gecondenseerd. Zijn verhalen gaan bovendien op het eerste gezicht over alledaagse mensen met alledaagse lotgevallen. Ik zeg: op het eerste gezicht, want wie Elsschot even tot zich laat doordringen bemerkt dat men hier op een behoorlijke afstand is van het wel en wee der knusse, sober gestoffeerde Hollandse binnenkamer. [...] Bij hem krijgen dingen, die men meende al lang te kennen, die uitdentreure herhaald zijn, niet zozeer een nieuw aspect als wel: zij worden op een wijze voorgedragen dat men er opnieuw door getroffen wordt, door de ouderdom die niet te weerhouden is, de kortzichtigheid die in het leven soms de schoonste momenten voorbij laat gaan. Het is dit bijna niet te overtreffen plastische vermogen dat Elsschot heeft, waardoor zijn geschriften hoe simpel de onderwerpen ook zijn die zij behandelen, een indruk achterlaten die alleen een groot schrijver kan geven. [Over Verzen.] Ik geloof niet dat het nodig is er hier de lof nog van te zingen. Zij geven uiting aan dezelfde mentaliteit die men in zijn proza kan opmerken. Het is slechts een kleine verzameling, maar er is geen enkel vers bij dat niet ronduit meeseterlijk genoemd kan worden. Er is geen verzameling poëzie in onze taat die zozeer in de meest letterlijke zin hartverscheurend is.' Naam en datum op schutblad. Zeer fraai exemplaar. In nieuwstaat.
Booknumber: 2066
VERKOCHT! SOLD!
ELSSCHOT, WILLEM [PSEUD. ALPHONSUS JOSEPHUS DE RIDDER] (1882 - 1960)
Brieven. Verzameld en toegelicht door Vic van de Reijt met medewerking van Lidewijde Paris.
Querido, Amsterdam. 1993. Eerste druk. Gebonden (harde band). Grijs linnen band. Met stofomslag. Met leeslint. 1237 pp. 12½ x 19 x 4 cm. 698 gr. Band en stofomslag Harry N. Sierman. ISBN-10 9021461501. ISBN-13 9789021461502. Dundrukeditie. Het zal geen verwondering wekken dat Willem Elsschot ook in zijn brieven de bondige stijl hanteerde die hem als schrijver kenmerkt. Dat alleen al maakt het tot een genot om die brieven te lezen. Daarbij zijn ze veelal geestig en wordt er niet in gezeurd. Zo iets komt in onze literatuur zelden voor. De brieven van Elsschot zijn van buitengewoon belang voor de kennis van zijn leven en zijn werk. Ze belichten de rol die Jan van Nijlen heeft gespeeld als kritisch lezer van het manuscript van Villa des Roses, ze laten zien dat het Elsschot nooit aan bewonderaars van zijn werk heeft ontbroken, maar dat tot tweemaal toe een wereldoorlog zijn literaire carrière heeft gefnuikt. Via de brieven valt van dag tot dag de ontvoering van 'Tsjip' te volgen en kan er een boeiende vergelijking worden gemaakt met de wijze waarop Elsschot deze zaak tot literatuur verhief. Bovenal gaan Elsschots brieven over 'stijl'. Eindeloos stelt hij zijn Nederlandse correspondenten vragen naar de juiste manier van uitdrukken, niet uit onzekerheid, maar uit fierheid op de klassieke toon die zijn proza kenmerkt: 'Ik ben misschien de eenige die, op 't ogenblik, in N. en Z. Nederland NEDERLANDSCH schrijf.' 'Het zal nog twintig, dertig jaar duren voor Elsschot echt algemeen erkend is als onze grootste schrijver sinds Multatuli.' - Karel van het Reve in Bzzlletin, april 1977. 'De meeste auteurs zijn alleen in hun boeken de moeite waard, maar de groten kunnen het gewoon niet laten goed te schrijven. Multatuli heeft geen kattebelletje verzonden, waar hij niet op de een of andere manier stylistisch "in zat" en voor Du Perron gold dat stellig evenzeer. Ook het somber sarcasme van Elsschot, dat in zijn proza en zijn poëzie zo vernietigend werkt, schrijdt door al zijn brieven.' - Simon Carmiggelt ('Kronkel') in Het Parool, 27.l0.1956. '...zijn correspondentie, die voor de toekomstige biografen een schat van gegevens bevat. (...) Wanneer men de brieven doorbladert, twijfelt men ondanks het machineschrift geen moment aan hun authenticiteit. De stijl verraadt Elsschot in vrijwel elke zin.' - Jan C. Villerius in Het Vrije Volk, 1.3.1958. 'Als stijlartiest werkte hij zeer bewust. Weinigen onder onze tijdgenoten hebben het Horatiaanse "labor et mora" zo nauwgezet en geduldig toegepast als hij. Zelfs elke brief die hij schreef, was overwogen, tot in het kleinste detail van wending en woordgebruik gewikt.' - Albert Westerlinck in Alleen en van geen mens gestoord. Naam en datum op schutblad. Zeer fraai exemplaar. In nieuwstaat.
Booknumber: 11889
VERKOCHT! SOLD!