VALENS, ANTON (1964)
VALENS, ANTON (1964)
Meester in de hygiëne. 2004. [sold-verkocht]
Ik wilde naar de rand van Beijing. 2007
Dweiloorlog. 2008. [sold-verkocht]
Het compostcirculatieplan. 2016. [sold-verkocht]
VALENS, ANTON (1964)
Meester in de hygiëne. Verhalen.
Uitgeverij Augustus, Amsterdam. 2004. Eerste druk. Paperback (gebrocheerd, garenloos). Papieren band. 284 pp. 14 x 21 x 2½ cm. 416 gr. Foto omslag Julian Germain. Vormgeving omslag Judith van den Bosch. Vormgeving binnenwerk Sander Pinkse Boekproductie. Foto auteru Martien Mulder. ISBN-10 90 457 0391 2. ISBN-13 978 90 457 0391 6. 'Als ik het echt niet meer zie zitten, roep ik als redmiddel het beeld Elizabeth Waghto op. Ze heeft kromme benen en een bochel. Ze zit in een veel te grote haardstoel, zodat haar in muisgrijze sloffen met bontkraagjes gestoken voeten de vloer niet raken, en houdt een kopje koffie in haar hand.' Aan het woord is Bonne, het 'hulpie' van mevrouw Waghto en acht andere hulpbehoevende ouderen. Hij maakt hun huis schoon en raakt al lappend en boenend, schrobbend en dweilend ingespeeld op zijn cliënten. Die slaan zich ondanks hun eenzaamheid, hun haperende lijf en leden, en hun beginnende dementie door het leven op een wijze die veelal bewondering wekt bij de tobbende Bonne. Kunstschilder in opleiding is hij, en ongelukkig in de liefde. Zijn baan in de Thuiszorg is niet enkel bijverdienste: de fabulerende meneer Ripmeester, de zwammende mevrouw Stelle, de depressieve historicus Hoenderbos, mevrouw Nieuwklap en haar dwergparkiet Peter, de intellectueel Grijspeerde, de immer scheldende oud-metselaar Edes, de angstige mevrouw Humbert - ze tillen hem uit zijn somberte. Zo zorgvuldig als hij hun spullen behandelt - de prullaria die een heel leven zijn meegesleept - zo zorgvuldig ook luistert hij naar hun verhalen en hun taal. Door zijn betrokkenheid raakt hij op gespannen voet met de Thuiszorg-leiding; als de nood aan de man komt, blijken hun decreten waardeloos. Meester in de hygiëne bevat portretten van negen oude mensen, geschilderd in de kommer en kwel van hun Hollandse interieurs, door een fijnschilder met een neus voor het tragikomische. Bekroond met de Marten Toonder/Geertjan Lubberhuizenprijs 2005 én de Lucy B. & C.W. van der Hoogtprijs 2006. Deze bundel doet vermoeden dat er in Nederland een nieuw dubbeltalent is opgestaan. Iemand die kan schilderen met taal. - ELSBETH ETTY in NRC HANDELSBLAD Meester in de hygiëne is een knap boek door Valens' bijna ouderwetse vermogen dingen te beschrijven. Hij schildert prachtige portretten. [...] Een van de beste debuten van het seizoen. - WALTER KRAUT in TROUW Het is nauwelijks voorstelbaar dat we hier met een debuut te maken hebben: verbaal zo rijk, de overgangen zo perfect getimed, realisme en verbeelding zo fraai ineen gesmeed. [...] Nog meer dan Meester in de hygiëne mag Anton Valens zich meester over de taal noemen. - BIRGITTE JONKERS in BRABANTS DAGBLAD Meester in de hygiëne is iets tussen Simon Carmiggelt, Frans Pointl, Arnon Grunberg en Mensje van Keulen in. - ARIE STORM in HET PAROOL Keurig ongelezen exemplaar. In nieuwstaat.
Booknumber: 6245
VERKOCHT! SOLD!
VALENS, ANTON (1964)
Ik wilde naar de rand van Beijing.
Uitgeverij Augustus, Amsterdam. 2007. Eerste druk. Paperback (gebrocheerd, garenloos). Papieren band. 61 pp. 14 x 18 x ¾ cm. 120 gr. Deze uitgave is uitgegeven ter gelegenheid van de jaarwisseling 2007 - 2008. Grafische vormgeving Suzan Beijer. Deze uitgave is niet voor de handel bestemd. Licht vouwspoor op voorplat. Rug lijkt op natuurlijke wijze te ontbreken (misdruk?). Net exemplaar. In prima staat.
Booknumber: 6246
€ 8,00Buy Now!
VALENS, ANTON (1964)
Dweiloorlog. Verhalen over oude mensen.
Uitgeverij Augustus, Amsterdam / Antwerpen. 2008. Eerste druk. Paperback (gebrocheerd, garenloos). Papieren band. 133 pp. 13½ x 19½ x 1¼ cm. 186 gr. Typografische vormgeving Judith van den Bos. Omslagtekening Anton Valens. ISBN-13 978-90-457-0128-8 'Wat maak ik nou vuil?' vroeg hij retorisch. 'Niets.' 'Toch heeft mevrouw Ganzema me naar u toegestuurd om u te helpen met het een en ander. Waar staat de stofdoekenmand? Er ligt vast wel wat stof op de vensterbanken en de kasten.' Hij keek mij spottend aan. 'Hij keek me spottend aan. Met die dingen bemoei ik me eige niet.' In Dweiloorlog staan nieuwe verhalen over Bonne, bekend uit Meester in de hygiëne, en zijn werk bij Thuiszorg. Hij maakt kennis met ouden van dagen en krijgt door zijn regelmatige bezoeken een bijzondere band met een aantal van hen; met anderen valt geen woord te wisselen, maar ook zij maken een onuitwisbare indruk op hem. De verhalen zijn ontroerend, soms aangrijpend, maar altijd licht van toon en ze getuigen van grote betrokkenheid bij de geportretteerden. Valens (1964) is beeldend kunstenaar, schrijver én werkzaam in de thuiszorg. Dit is zijn tweede bundel (na zijn bekroonde Meester in de hygiëne, 2004). De personages zijn oude mensen: dementerend, angstig of apathisch. Het schoonmaken van kamer en bewoner, het boodschappen doen, de soms vijandige reacties van medebewoners, kamers vol herinneringen aan betere tijden bepalen de toon van de gebeurtenissen. Valens schrijft vlotte, sobere verhalen in een droge, beschrijvende stijl; ze hebben nauwelijks een plot. Valens combineert realiteitszin met idealisme: het beste voor de bewoners is zijn inzet, maar hun dementie, hun nukkigheid en eigenaardigheden, hun aversie tegen binnendringers en het werken binnen de regels van de zorginstelling is de realiteit waarmee hij moet leven. De weigering van een cliënt om een dweil te kopen krijgt een existentiële dimensie. Deze verhalen vertonen sterke gelijkenis met die uit zijn vorige bundel en brengen dus niet zoveel nieuws, maar de treurigheid waarmee een werker in de thuiszorg in aanraking komt, is treffend beschreven. De situaties waarin Bonne belandt zijn soms huiveringwekkend en hilarisch tegelijk. Lees in het titelverhaal hoe hij, liggend op de 'drassige vloerbedekking' onder het bed van mevrouw Deelsnijder, de lijntjes van de tentconstructie boven het matras probeert aan te spannen. Het is een meesterlijke slapstick. [...] De verhalen zijn [...] van overminderd hoge kwaliteit. De schrijver voegt een aantal klassieke personages aan zijn toch al indrukwekkende verzameling toe. **** - DAGBLAD VAN HET NOORDEN Als je de verhalen van Anton Valens leest, krijg je bijna zin om zelf ook in de thuiszorg te werken. [...] Deze nieuwe verhalen bewijzen nogmaals zijn oog voor detail. - ESTA De oorlog levert geen dweil op, maar wel een mooi verhaal. [...] Behalve reviaanse wreedheid is er in deze verhalen ook compassie met de bejaarde medemens. - VRIJ NEDERLAND De auteur, van huis uit beeldend kunstenaar, zet de bejaarden geloofwaardig neer, maar heeft ook voor hun interieur, voor Vermeers 'Melkmeisje' in kruissteken, Tjoklat-blikken en een snijbonenmolentje. - TROUW Vrolijk oud worden is de uitzondering. Wie Dweiloorlog, verhalen over oude mensen, van Anton Valens leest, moet echter vaak glimlachen om de knappe en hilarische typeringen van bejaarde zorgbehoevenden die meestal vegeteren maar zorgeloos vegeteren, zo lijkt het wel. [...] Valens bewijst met deze miniaturen dat hij als geen andere Nederlandstalige auteur de aftakelende medemens in al zijn glorie in beeld weet te brengen. - KNACK Knap geschreven, ontroerende verhalen. Valens weet waarover hij schrijft: hij combineerde zijn studie aan de Rietveld Academie met het werk in de thuiszorg. - LEEUWARDER COURANT Zelden is er mooier en meeslepender geschreven over het werk in de thuiszorg. [...] De stijl is even ontroerend, soms aangrijpend en altijd zoekend naar de humor achter de tragiek. Het zijn verhalen van een licht soortelijk gewicht en met een hoge aaibaarheidsfactor. [...] Op innemde wijze schildert hij de eigengereide karakters van de hulpbehoevenden. Met passie beschrijft hi jde onuitwisbare indruk die ze op hem maken en en passant neemt de schrijver de lezer mee in die steeds kleiner wordende wereld van mevrouw Ganzema of meneer Varrois. Een heerlijk boekje! - ARTS & AUTO Een aanbeveling, want zelden werd zo scherp geobserveerd en zo treffend beschreven wat zich in die thuiszorg afspeelt als hier. [...] Geef die Valens een dagelijks hoekje in de krant en gedaan is het met bezuinigingsplannen in de zorg die niet altijd terecht 'thuiszorg' heet. - LIMBURGS DAGBLAD Bijzonder boek! - WIM BRANDS in VPRO DE AVONDEN 'Afstoffen, stof afnemen, is een bezigheid die bijna dagelijks in alle Nederlandse huishoudens wordt verricht, maar Anton Valens is die allereerste schrijver die er een mini-essay aan heeft gewijd. In zijn verhaal "Een melkmeisje van de Twintigste Eeuw" rijzen meteen de kernvragen. Nat of droog? Wanneer en waarom? Het "klamvochtige afstoffen" heeft als voordeel dat "het stof aan de lap hecht en niet opwaait", maar "als beperking 'dat niet alle materialen tegen water zijn bestand". Ga er eens voor zitten. Het verhaal staat in Dweiloorlog, Valens' tweede bundel met verhalen over werken in de thuiszorg. In Meester in de hygiene (2004) maakte hij al negen portretten van op hulp aangewezen mensen, nu komen er nog zes bij. Goeie genade, wie zou zoiets willen lezen, dacht ik, laat staan schrijven. Maar wonderen zitten in kleine hoekjes, zeker in de letteren. Zo blijkt dat je een portret van een oude dame kunt schrijven door het interieur dat je bij haar moet afstoffen secuur vast te leggen. Je leert het immers kennen, centimeter na centimeter. Valens schrijft nergens grappig of ironisch. Hij is exact. Hij houdt van dit werk, al zijn de mensen vaak lastig. Van hem leer ik dan dat je ramen lappen kunt beleven als een verborgen vorm van schilderkunst. Wat deze A-hulp tegelijk doet is het vastleggen van de Nederlandse woninginrichting rond de eeuwwisseling. Met archeologische precisie noteert hij het gelukstafeltje, de spreien en vitrages, en inventariseert hij de dierenbeeldjes op dressoirs en schoorsteenmantels - de olifanten zijn ver in de meerderheid - die de bewoners zullen overleven. Veel bejaarden zijn zwaarbewapend, leer ik. Scharen onder het hoofdkussen, een revolver in het nachtkastje. Een bloedlink knipmes onder het kussentje in een stoel: "Voor als er zo'n Turks uitvaagsel binnenkomt." Wordt het Valens ooit te machtig? Ja, ëën keer, bij de moeder en zoon Deelsnijder, beide rolstoelend. Na drie jaar zuigen en treiteren om de aanschaf van een dweil gaat er een emmer water over de vloerbedekking. Dan ontvlucht hij het huis. Is Anton Valens een heilige? Ik hou het erop dat werkelijke aandacht voor de spullen van een ander, concentratie bij het schoonmaken en het vermogen je in te leven in mensen aan het eind van het bestaan, dat die eigenschappen meer voorkomen dan je denkt. Alleen je hoort er zo weinig over.' - VPRO GIDS Dweiloorlog is leuk geschreven, zeer herkenbaar en leest makkelijk weg. Het is duidelijk dat het hier om een ervarginsdeskundige gaat. - BIJZIJN Scherpe verhalen, geschreven met een grote betrokkenheid. - NURSING Valens schrijft vlotte, sobere verhalen in een droge, beschrijvende stijl; ze hebben nauwelijks een plot. Valens combineert realiteitszin met idealisme: het beste voor de bewoners is zijn inzet, maar hun dementie, hun nukkigheid en eigenaardigheden, hun aversie tegen binnendringers en het werken binnen de regels van de zorginstelling is de realiteit waarmee hij moet leven. [...] Treffend beschreven. - BIBLIOTHEEKDIENST Vlekjes op voorplat. Rug ietwat verkleurd. Net exemplaar. In prima staat.
Booknumber: 20284
VERKOCHT! SOLD!
VALENS, ANTON (1964)
Vis. Novelle.
Uitgeverij Augustus, Amsterdam. 2009. Eerste druk. Paperback (gebrocheerd, garenloos). Papieren band met stijfpapieren flappen. 143 pp. 12½ x 20 x 1¼ cm. 190 gr. Omslagfoto Leo Divendal. Omslagontwerp Tessa van der Waals. Auteursfoto Tascha Tinneveld. Vormgeving binnenwerk Sander Pinkse Boekproductie. Een jonge, steuntrekkende kunstenaar, wordt uitgenodigd een week mee te varen op een boomkorkotter die onder gezag staat van kapitein Warmgeffer. Zijn nieuwsgierigheid naar het romantische vissersbestaan is groot. Maar er worden in de kombuis geen verhalen verteld over zeemeerminnen en eerste liefdes, en gebeden wordt er ook al niet. Het is oorlog, tegen de achtergrond van een weergaloze natuur. 'Fred bakte slavinken voor het ontbijt. Scheren, wassen, tandenpoetsen of haren kammen, of een schone onderbroek aandoen, waren bezigheden die werden verwaarloosd. Ochtendgymnastiek, ademhalingsoefeningen of een lichte tai-chitraining aan dek in de ochtendzon ontbraken geheel. Uit wat ik tot dusver had gezien leidde ik het volgende beeld af: maandagochtend vroeg stapte je aan boord en betrad je een tunnel van darmen, diesel, herrie, slavinken, stank en geweld, die voortduurde tot vrijdagavond.' Anton Valens schreef een sprankelende novelle over de kloof tussen mannen van de logica en die van de gewoonte. [...] Valens (1964) oogstte eerder lof met zijn de roman-in-verhalen Meester in de hygiëne (over de thuiszorg) en publiceerde ook een boek over China, maar heeft zichzelf met het sprankelende Vis overtroffen. [...] Het knappe van Vis is dat Valens niet bezweken is voor de verleiding om die moraal er zo dik op te leggen dat er een kleffe parabel zou ontstaan. Hij houdt de toon van het boek tot het laatst verwonderd en subtiel, en dat maakt dat Vis niet alleen leest als een trein, maar dat je op het moment dat DH731 de haven weer binnenvaart je meteen weer terug wilt naar het eerste bladzijde van deze reis van kapitein Warmgeffer en zijn kotter. - ARJEN FORTUIN in NRC HANDELSBLAD De stijlvaste novelle Vis van Anton Valens raakt aan meer dan alleen de viserij, zij vertelt iets over bloedgroepen. Opnieuw etaleert Valens zijn grote talent voor het komische. [...] Dit boek gaat niet op voorhand over gevoel, of diepe zielenroerselen. De eerste sensaties zijn die van diesel, zout en mannenzweet, Je hoort het gebonk van de motor, het gesnauw van de vissers en samen met de verteller staar je bewonderend naar die groenbruine berg zeedieren die als een machtig orgaan glibberend aan dek ligt. Pas in tweede instantie zie je Valens' projectie van iets groters, iets dat te maken heeft met schuldgevoel en verongelijktheid, iets dat te maken heeft met de kansen die je in het leven krijgt, of neemt. Iets dat in het dagelijks leven dikwijls woordloos ervaart. Zo bezien is Vis, dat nog geen 150 pagina's telt, een groot boek. ***** DANIELLE SERDIJN in DE VOLKSKRANT Fraai is hoe Valens in dat mannenleven op zee steeds de dreiging van geweld oproept, of die zich nu manifesteert in de behandeling van vissen, krabben en wulken of in homo-erotisch beladen getwist. [...] Thematisch verhaalt Vis dan ook in retrospectief van een mislukte poging deel uit te maken van een groep, of liever: stam. Uiteindelijk wordt hij buiten zijn schuld uitgestoten, al past hij zich aan, maratelt en vermoordt hij ook vissen. [...] De grote vraag na lezing is hoe Vis gelezen wil worden. Literair: als een amusante, geestige novelle, met semi-wetenschappelijke terzijdes ter 'verklaring' van noest zeevaardersgedrag, verlevendigd met vrolijke zinnetjes, waarbij Valens' allesvermalende ironie alles wat serieus kan zijn, teniet doet. Of buitenliterair [...] Misschien zeg ik hoopvol, kiest Valens voor de literatuur en ligt het antwoord besloten in de wijze waarop hij zich verlustigt in de zintuigelijke beschrijvingen van al die wezens onder de zeespiegel. - JEROEN VULLINGS in VRIJ NEDERLAND Een meeslepend reisverslag en scherpe analyse van mannelijke groepsdynamiek ineen. [...] Sta je aan het begin van dit verslag nog gereserveerd tegenover de wat hautauine verteller die zich voor een weekje tussen zijn meer liederlijke soortgenoten beweegt, aan het slot overheerst bewondering. Valens gaat niet voorbij aan enige vooroordelen, noch aan die van de anderen. Hij stort krabben en schollen over je uit, en schraapt dan schoon; een zeer getalenteerde 'stripper' eigenlijk, die de kern naar boven haalt. - JANN RUYTERS in TROUW [Valens] heeft een eigen stijl ontwikkeld: humoristisch, doeltreffend, beeldend en archaïsch - en verrukkelijk om te lezen. Valens heeft een zeldzaam talent om zintuigelijke indrukken weer te geven. Zijn beschrijvingen van de zee, het weer, de lichtval, het neerlaten en weer ophalen van de netten: je bent erbij en hoort de geluiden. [...] Koop dit boek. - JOS VAN HECK in BOEK Valens heeft een uiterst beeldende manier van schrijven en weet in enkele woorden een wereld aan sfeer neer te zetten. Op onderkoelde wijze schetst hij de onderlinge conflicten aan boord, waar de grimmige kapitein Warmgeffer de scepter zwaait. - De GOOI EN EEMLANDER Valens tekent het onderkoeld op, met aangenaam oog voor detail. - TROUW Vis heeft in zijn eenvoud bijna alles: een subtiele spanningsboog, interessante personages, een nonchalante, doeltreffende stijl. Geen grote pretenties, maar wel zeer zorgvuldig uitgewerkt; een geslaagde roman waarin vrijwel geen zwakke plek te ontdekken is. - RECENSIEWEB Jarenlang heb ik het geprobeerd: een tas vol met onverbiddelijke meesterwerken mee op vakantie om ze een paar weken later weer in de kast te zetten, ongelezen. Dat werkt dus niet. Wil een vakantieboek mij kunnen bekoren kan het er het beste voor zorgen dat het niet te zwaar op de hand is, gemakkelijk wegleest en hier en daar wat exotische locaties aandoet. Een definitie, kortom, van een avonturenboek. Het nieuwste boek van Anton Valens, Vis, voldoet uitstekend aan deze criteria. [...] Dit is precies wat ik wil op vakantie. Gewoon, lekker, Vis. - CASPER, LINNAEUS BOEKHANDEL Valens, die eerder onder meer schreef over de wereld van de thuiszorg, relativeert mooi, ook zichzelf, in deze novelle die de visserij in een breder verband plaatst. Toch vergeet hij ook het klein menselijke niet. - LEEUWARDER COURANT Anton Valens is een talent. Na het verschjnen van Vis kan dit onomstotelijk vastgesteld worden. - PASSIONATE MAGAZINE Dat hij ook meester is in het creëren van verbale schilderijtjes bewijst hij in Vis. In deze novelle, waarin de auteur het weinig romantische leven en het onderlinge gesteggel op een kotter beschrijft, wordt een weinig verheffend onderwerp als de visvangst tot kunstwerkje gemaakt. En waarin zit 'm dat dan? In Valens' voortreffelijke observaties van de mannen aan boord: kapitein Warmgeffer, diens zoon Fred, de getergde Addie, motordrijver Martin. [...] In prachtig proza weet Valens ook de diepgewortelde frustraties bloot te leggen. [...] In Vis weet Valens het aardse en het poëtische te verbinden. Mooi! - LIES SCHUT in DE TELEGRAAF Als het de kunstenmaker niet lukt geaccepteerd te worden door de andere leden van de bemanning, kapitein Warmgeffer incluis, neemt hij wraak. Pakt hij ze terug. Voelt hij zich te goed voor ze. Ook dat kennen we. Valens metafoort zijn verhaal gelukkig niet stuk. Het doorstaat met beide zeebenen elke literaire duiding, met name door de humoristische stijl van vertellen en de wijze waarop hij het met ferme hand de haven in loodst. Die blijkt niet voor elk bemanninglid een veilige haven te zijn, maar de lezer bereikt hem in de wetenschap er een schrijver bij te hebben. Anton Valens is de naam, voor al uw fijne, verse vis. Uitjes erbij? - KOEN EYKHOUT in DAGBLAD DE LIMBURGER Neem allen Vis mee in een krant voor op vakantie, want het is een mooi novelle. - FRÉNK VAN DER LINDEN in KUNSTSTOF Het zijn trouwens die bijna poëtische beschrijvingen die Vis de moeite waard maken. Vrijwel alles is op een gegeven moment vis en zee geworden, en daar komen later de kleuren van het firmament bij; Valens roept die overtuigend op, zoals bijvoorbeeld wanneer de ik verteller zich aan een beschrijving van de zon waagt. 'In de zonnerichting kon je niet kijken zonder metacute blindheid te worden geslagen,' meldt hij. 'Wit kreeg daar, in dat brandpunt, een nieuwe definitie, die alle andere en zelfs de helderste witten in de schaduw stelde.' Ook andere kleuren komen aan de beurt, de prachtige kleuren van de zee, zelfs het grijs in al zijn schakeringen. Valens is in die passages, geïnspireerd door zijn onderwerp, bepaald op dreef; 'ik wilde de zee zien, vierentwintig uur per dag,' weet de verteller dan ook. - ARIE STORM in HET PAROOL Licht vouwspoor op voorplat. Vlekje op verticale bladsnede. Net ongelezen exemplaar. In prima staat.
Booknumber: 18668
VERKOCHT! SOLD!
VALENS, ANTON (1964)
Het compostcirculatieplan. Roman.
Uitgeverij Augustus / Atlas Contact, Amsterdam / Antwerpen. 2016. Eerste druk. Paperback (gebrocheerd, garenloos). Papieren band. 261 pp. 14 x 21 x 2½ cm. 398 gr. Omslagfoto Leendert Blok. Omslagontwerp Tessa van der Waals. Foto fan de auteur Annaleen Louwes. Vormgeving binnenwerk Suzan Beijer. ISBN-10 90 254 4685 7. Het compostcirculatieplan gaat over de man die bepalend werd in het leven van schrijver Peter Vervest, een alias waarin Anton Valens herkenbaar is, en toch ook niet. Het compostcirculatieplan is de geboorte van een tuinder, het logboek van een volkstuin, en een sleutelroman over twee tegengestelde werelden: die van volkstuinders en die van de uitgeverij. Jens de Jong, de geheime medewerker die werd ingeschakeld om de schrijver te begeleiden, groeit uit tot vriend, raadsman, beschermheer. Terwijl Peter twee kuub aarde in Jens' volkstuin verplaatst, 568 bollen plant, beschoeiingen aanlegt en een eeuwige strijdt met de woelrat strijdt, schrapt en snoeit Jens de tekst van Peter, 'een mentale scheerpartij zonder scheerzeep'. In acht seizoenen vergroeien ze met elkaar tot een ongeneeslijke ziekte Peters ideale lezer velt. Het compostcirculatieplan is even uniek als zijn schrijver Anton Valens. 'Valens schrijft het verhaal vloeiende op, met neologismen die zo van Koot of Campert hadden kunnen zijn.' **** - NRC Handelsblad Je moet je tuin bewerken en er dan schitterend over schrijven. Valens wonderlijk uitzinnige stijl. Hij trekt de meest tegenstrijdige registers open, je grinnikt regelmatig om zijn vondsten, terwijl dat aan de weemoedige sfeer niets afdoet. **** - de Volkskrant 'Vrolijk stemmend gesnier en geschmier rondom leven en dood op het volkstuincomplex.' - Trouw 'Is Het compostcirculatieplan aanvankelijk nog een wildernis - een 'collageboek vol duistere scherven' - gaandeweg begint deze even hilarische als ontroerende roman op een met verrassend inzicht geconstrueerd paradijs te lijken waarin plek is voor eigenwaarde, liefde en vriendschap.' - **** Dagblad van het Noorden 'Voor alles een intens en beeldschoon eerbetoon.' **** - NRC Handelsblad 'Met veel sjeu en enthousiasme tekent de verteller de eeuwig voortdurende strijd tegen de woelrat en het woekerende zevenblad op. Dat levert bij vlagen heerlijk specifiek proza op dat in zijn detaillering niet zover af staat van Vis. Een vermakelijk tuinderslogboek, traag en contemplatief als Maarten 't Harts door de VPRO geregistreerde omzwervingen in zijn moestuin.' - Tzum 'Een fascinerende wereld die met de fascinerende inzet wordt opgeroepen, waarin het enerzijds draait om compassie en zelfspot en anderzijds om realisme en absurdisme. Spitten, sjouwen, wroeten, zweten in zon, wind en regen - de klonten bagger en modder vliegen de lezer in het gezicht en om de oren. En het is heerlijk.' - Joep van Ruiten via zijn website Woest en Ledig Leesvouwen op rug. Ietwat scheef gelezen. Hoeken platten licht beschadigd. Net exemplaar. In prima staat.
Booknumber: 22490
VERKOCHT! SOLD!